(15. század)[1]
Gaude turba
caelestium, plaude turma
terrestrium, et totalis vis cordium flammescat uberius. In hac valle miseriae et in terris Pannoniae ex alta stirpe
Graeciae nascitur Demetrius. Qui semen Christi
doctrinae et formam legis
divinae, cautelam tristis
ruinae sparsit Thessalonice. Cuius precum praesidio Nestor fultus in
stadio Linaeum ense obvio prostravit egregie. Insignitus imperio Maximianus proprio Nestorem iubet gladio ferire inaniter. Demetrius in carcere vulneratur in latere, pro Dei Patris munere transit laudabiliter. Supra tumbam dum
prostratur Leontius, visitatur, et a morte liberatur athletae praesentia. Reliquias deferentes Danubii saevientes undas scindunt spe
gaudentes eiusdem clementia. Cuius tumba madidatur oleo, quo solidatur languens, si quis
anidatur doloris incendio. Demetrius adoptatus, et in caelis coronatus noster nunc sit advocatus coram Dei Filio. Amen. |
Örvendjetek az
egekben, földünk minden
szegletében, lobogjon fel
szívetekben lángolón a szeretet, mert a siralomnak
völgyén, Pannónia eme földjén, görög nemzet nagy
törzsökén Demeter[2]
megszületett. Ő oktatta Krisztus
tanát, törvényének
parancsszavát, bús romlástól óvni
hazát, Szaloniki népének; benne bízott,
imájában, Nestor, kint az
arénában kivont karddal nagy
tusában ront Linaeus szívének. Maximianus[3]
hatalma s hírneve nagy, szól
parancsa: íme, itt a saját
kardja, s Nestort kivégezteti; Demetert is cellájában vas veri át oldalában, bízott Isten
jutalmában, s hős lelkét kileheli. Midőn sírjára kitették Leontiust: észrevették haláltól a menekedtél, hitvallónk segélte őt, s kik tetemét szállították átszelvén a Duna
habját, felkorbácsolt, vad
hullámát, benne reménykedtek ők. Sírjára ki olajat
hint, lankadásban erőt
merít, ez az olaj megszabadít égő kíntól szenvedőt, mert Demeter égbe
szállva, égiektől koronázva ügyünk védi,
oltalmazza az Isten Fia előtt. Ámen. Fordította Csonka Ferenc |