1504[1]
Et Pelbartus Plebis
ars: Artus nomine Miles, Docuit plebem, vicit
et hostem, obtinet nomen, Bissenis Virgini
laudes cecinit: Stellarium monstrat, Tempora Sanctorum quot
lector lege Pomeriorum, Revelans in quattuor
nobis dat scire Magistrum, Quaeque tua gesta te
tollunt caetera Pater, Quae nostra narrare
desit fecundia facta, Tu nostrae decus
gentis, tu gloria nobis, Iam credita cernis, et
coelum te patria tenet, Et Deum cum Patre
Seraphico nobis ora. |
Pelbárt:[2]
plebs-nek az ars-a; nevében: jó lovag, Artus. Nép tanítója, legyőzte
az ellent, jussa a hírnév. Kétszer hat
Stelláriumában a Szűzről az ének, Szentek napjairól
olvass a Pomériumában, S négy részben
föltárva mutatja be nékünk a Mestert. Sok más tetted,
Atyánk, mik Téged az égig emelnek, Ékesszólásunk, ami
van, sem elég elmondani mindet: Népünk dísze Te vagy,
s Te dicsőségünkre minékünk! Látod már, amiben
hittél, s élsz égi honodban. Istennél könyörögj
értünk a Szeráfi Atyával! Fordította Déri Balázs |
[1] A magyar fordítást a Szöveggyűjteményből (231), a latin eredetit pedig a kritikai kiadásból közöljük: Blasii de Zalka et continuatorum eius cronica fratrum minorum de observantia provinciae Boznae et Hungariae, Ed. Fr. Toldy, Analecta monumentorum Hungariae historica, Pest, 1860, 253.
[2] Temesvári Pelbárt híres prédikátor és elméletíró (1440-1504).